Λιθουανία: Ασθενοφόρα και ιατρικές υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης

Ένα ασθενοφόρο στη Λιθουανία στελεχώνεται συνήθως από δύο ή τρία άτομα διαφορετικών επιπέδων εκπαίδευσης και δεξιοτήτων, συμπεριλαμβανομένων γιατρών, νοσοκόμων (“feldsher”) και παραϊατρού/οδηγού. Στις μεγαλύτερες πόλεις, οι αδειούχοι ειδικευμένοι ιατροί συχνά απασχολούνται σε ιδιωτικές υπηρεσίες ασθενοφόρων.

Στις αγροτικές περιοχές, οι ομάδες ασθενοφόρων συνήθως αποτελούνται από:

Οι Nurse/Feldsher, (“Field Barber”) είναι νοσοκόμες που διαθέτουν τα προσόντα για την εκτέλεση ορισμένων ιατρικών διαδικασιών
Παραϊατρικός/Οδηγός

Το Υπουργείο Υγείας έχει αναπτύξει ένα εθνικό πρότυπο για τους παραϊατρικούς στην υπηρεσία ασθενοφόρων, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων ιατρικής επάρκειας

Επίγειο ασθενοφόρο στην ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ
Το 2008, αναφέρθηκαν Ÿ63 σταθμοί EMS σε όλη τη χώρα, στελεχωμένοι από 265 ομάδες ημέρας και 210 νυχτερινές ομάδες. Το Υπουργείο Υγείας έχει θέσει στόχους χρόνου απόκρισης 15 λεπτών στα αστικά συστήματα και 30 λεπτών στα αγροτικά συστήματα.

Οι πολιτικές παράκαμψης του νοσοκομείου δεν λειτουργούσαν, με πληροφορίες ασθενών να παρέχονται στο κέντρο αποστολής, αλλά ο ασθενής συνήθως μεταφέρεται απευθείας στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Κινητές μονάδες εντατικής θεραπείας (MICU) είναι επίσης διαθέσιμες για μεταφορά μεταξύ των εγκαταστάσεων

Αεροπορία

Γενικά διατίθενται μόνο επίγεια ασθενοφόρα

Η Πολεμική Αεροπορία, που διαθέτει ελικόπτερα, μπορεί να συμμετέχει σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης καθώς και σε μεταμόσχευση οργάνων δότη. Αυτά τα ελικόπτερα στελεχώνονται από ιατρικά πληρώματα με εκπαίδευση επιπέδου ALS
Η ανάγκη για μια πιο ισχυρή υπηρεσία ελικοπτέρων συζητείται επειδή η χώρα βρίσκεται κυρίως σε χαμηλά επίπεδα με νοσοκομεία συνήθως σε ακτίνα 50 χιλιομέτρων

Η πλειονότητα των νοσοκομείων της χώρας εξυπηρετεί πληθυσμούς κάτω των 60.000 κατοίκων, με αποτέλεσμα «ανεπαρκές φόρτο περιστατικών για τη διατήρηση πλήρους υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης… [και] μέχρι το 2005 δεν υπήρχε εθνικό σύστημα ενδονοσοκομειακής οργάνωσης τμημάτων επειγόντων περιστατικών

Τα τελευταία χρόνια, το Υπουργείο Υγείας έχει θέσει απαιτήσεις για τα τμήματα επειγόντων περιστατικών, αλλά η πλειονότητα εξακολουθεί να είναι σε θέση να εκτελέσει μόνο λειτουργίες εισαγωγής/εγγραφής πριν παραδώσει τους ασθενείς σε ειδικούς όπου η επείγουσα περίθαλψη παρέχεται συνήθως σε θαλάμους και ΜΕΘ. Για παράδειγμα:

Οι ασθενείς ανάνηψης παραπέμπονται στην εντατική
Οι τραυματισμένοι ασθενείς παραπέμπονται σε χειρουργική επέμβαση
Τα επείγοντα περιστατικά παραπέμπονται απευθείας στο χειρουργείο

Οι ειδικοί οξέων παρέχουν συμβουλές στα τμήματα επειγόντων περιστατικών, αλλά οι διαβουλεύσεις με διαφορετικούς ειδικούς παραμένουν το πρότυπο και μπορεί να είναι χρονοβόρες

Ένα νοσοκομείο (Kaunas Univ. Hosp.) πληρεί τα διεθνή κριτήρια για το κέντρο τραυμάτων Επιπέδου Ι, αλλά οι ειδικότητες που απαιτούνται σε ένα νοσοκομείο για φροντίδα τραυμάτων συχνά κατανέμονται μεταξύ πολλών νοσοκομείων με αποτέλεσμα αυξημένες μεταφορές μεταξύ των εγκαταστάσεων.